De in 2016 gelanceerde Niro is qua aandrijving een echte alterntieveling: hij bestaat enkel als hybride, plug-inhybride (PHEV) en zelfs als zuiver elektrische variant (e-Niro). De hybrides koppelen een 1.6 GDi op benzine met 105 pk aan een elektromotor van 44 pk in de Hybrid, en van 60 pk in de Plug-in Hybrid. Het systeemvermogen is voor de twee echter identiek: 141 pk. Het vermogen wordt op de voorwielen overgebracht via een gerobotiseerde zesversnellingsbak met dubbele koppeling, waardoor deze Koreaan onder belasting gespaard blijft van het ÔkoffiemoleneffectÕ dat zo typisch is voor de Toyota-hybrides en hun planeetwielstelsel. Die 141 paarden hebben echter hun handen vol met de anderhalve ton van deze Kia, en dat resulteert in bescheiden prestaties, zeker bij de hernemingen. Ook het weggedrag is bezadigd te noemen, maar het rijcomfort is verzorgd en het interieur is ruim, ook en vooral op de achterbank. De PHEV boet wel aan kofferruimte in, door de komst van een grotere batterij onder de vloer. De Plug-in Hybrid gooit met zijn knappe elektrische rijbereik een mooie troef op tafel, maar is door zijn hoge meerprijs financieel enkel aantrekkelijk voor professionals die hem 100 procent fiscaal kunnen inbrengen. Met de Niro speelt Kia perfect in op de tijdsgeest: het is een SUV die volop inzet op elektrificering. Hoewel het allesbehalve scheurijzers zijn, zijn de twee hybride versies erg geslaagd Ð en ze blijven onder belasting gespaard van het vervelende CVT-effect dat veel Toyota-hybrides plaagt. De uitgebreide waarborg van zeven jaar is een extra troef.